#openheidleidttotbegrip
Ik weet niet waar ik moet beginnen met deze blog. Nou, laat ik beginnen met het allermooiste nieuws wat ik vorig jaar min of meer op de valreep kreeg: ik ben bonus oma geworden van een prachtige kleinzoon, Daan. De geboorte van Daan kan ik qua gevoel niet omschrijven, zo mooi. En het gaf een…
Wat een week… Allereerst kwam het bericht dat het bezwaar gegrond is verklaard, in Jip & Janneke taal betekent dit dat ik in het gelijk ben gesteld. Gek genoeg is het kwartje nog steeds niet volledig gevallen. Na ruim twee jaar strijden is het gewoon heel lastig om te geloven dat het nu eindelijk allemaal…
Er is één zin die maar door mijn hoofd blijft spelen en dat is dat de gemeente verwacht dat mijn dochter van amper 17 wel voor mij kan zorgen, ondanks haar pittige, Internationale opleiding. De gemeente gaat zelfs zo ver dat het stelt dat ik geen aanpassing nodig heb en dat er zelfs van een…
Ergens aan het einde van de middag, hou me ten goede, kwam er post binnen in mijn mailbox. Van de gemeente, via de commissie tot mij gekomen via mijn advocaat. Al lezende voelde de druk op mijn hoofd toenemen… Stante pede voelde ik alle kracht uit mij vloeien. Boosheid. Verdriet. Verbazing… Dat en nog veel…
Op dinsdag 2 november hadden we de hoorzitting. Vriendinnen waren er om mij kracht te geven en mijn lieve overbuurman ook, naast uiteraard de twee mannen die al even voor mij, mijn zaak, vechten. Of ik nerveus was? Nee. We hadden de dag ervoor een offerte ingezien waarin een bedrag stond die niet in de…
Als jullie mijn blog lezen, hebben we de hoorzitting van 2 november net gehad. En omdat ik jullie tot op heden steeds aan de hand heb meegenomen tijdens deze nachtmerrie, en jullie ontzettend meeleven, ga ik proberen jullie uit te leggen hoe dit alles voelt. Iets wat ik best heel erg lastig vind, nou ja,…
Met de woorden van Linda Hakeboom (afgelopen donderdag tijdens de uitzending van het Televizier Gala) gonste het door -volgens mij- heel Nederland. Ziek zijn ìs nou eenmaal niet pretty, maar het is wél onderdeel van ons leven so be open about it! Nu doen we dit al met Chronisch & Happy, dus dat is fijn….
Komende zaterdag is het dan echt zover: ik kom met mijn snufferd op de TV, again. En nu zou je denken dat ik er inmiddels een beetje aan begin te wennen, alle media aandacht, maar deze vorm van TV is next level. Ik kom namelijk in KASSA. Ik schreef er in mijn vorige blog al…
“… en dat was heel erg gaaf.” Ik had de goede hoop dat ik me nog dagen een blij ei zou voelen maar niets is minder waar. Hoewel ik mezelf redelijk eenvoudig terug kan fluiten middels filmpjes naar the day before, valt de maandag na de o zo waanzinnig gave zondag me rond een uurtje…
Ik heb nog niet eerder zoveel fake accounts voorbij zien komen die net deden of ze Chronisch & Happy waren. Het leek wel een online spelletje op Instagram. En ik ben niet de enige die het opviel en die er door geraakt werd: er zijn helaas veel meer mensen serieus gedupeerd. Dus vandaar de titel…