Een dagje ruilen? Ive-olution

Wat zou ik het af en toe heerlijk vinden om eens een dagje te ruilen met iemand die helemaal gezond is! En dan diegene met zijn/haar/hen ongezouten mening, maar is eens een dag, het liefst 1 week in mijn lichaam te laten ervaren hoe alles daadwerkelijk is als je chronisch ziek bent!

Andere mensen die chronisch ziek zijn, zullen dit vast wel herkennen! Soms zou het zo makkelijk zijn de ander even te laten ervaren hoe het is om bepaalde pijn, beperkingen, gedachte of gevoelens te ervaren. Voor mensen die iets niet ervaren, hebben meegemaakt of die gezond zijn is het soms zo ontzettend makkelijk om dingen te zeggen, zonder dat zij weten hoe het echt is! 

Of te denken dat alles zo ontzettend goed geregeld is in Nederland, want hoe vaak mensen, vaak goed bedoelt ook roepen ‘’Ben blij dat je in Nederland bent geboren’’. Ja het is fijn, want in sommige andere landen is het nog verschrikkelijker geregeld, maar in Nederland moet er ook nog veel gebeuren…

Kijk nu bijvoorbeeld naar het onderwijs, scholen willen alles terugdraaien naar fysiek onderwijs. Tuurlijk zou ik mezelf als student ook verheugen na 1,5 jaar ook weer van mijn studentenkamer af te komen, maar voor chronisch zieken studenten was het onlineonderwijs juist een uitkomst! Het maakte naar school gaan juist toegankelijker en passender! Nu wordt het teruggedraaid en wordt weer langzaam duidelijk hoe niet passend het onderwijs is!

Maar ook in een pretpark als Toverland, dat echt nog dingen kan leren van de Efteling als het om rolstoel toegankelijkheid gaat! Er zijn bij 3 attracties een lift en bij enkele een eigen ingang, maar bij een aantal attracties moet er via de uitgang tot wel 20 traptreden een attractie worden bezocht… Dit is voor mensen die helemaal niet uit hun rolstoel kunnen gewoon niet te doen! Ook het looppad naar de nieuwste attracties de Fenix en Merlin’s Quest bevatten steile bruggen, waar je rolstoel eigenlijk niet overheen kan. 

Ik schrik er van, nu ik vaker mijn rolstoel gebruik, hoe rolstoelonvriendelijk bepaalde dingen nog zijn! 

Zelf probeer ik ook echt wel te kijken naar wat er wel mogelijk is en hoe mijn hulpmiddelen daarin kunnen mee ‘’helpen’’. Alleen denken sommige gezonde mensen nog wel erg makkelijk na over bepaalde dingen. 

Zo zou het bijvoorbeeld fijn zijn als het MBO-onderwijs een stuk toegankelijker wordt voor mensen die niet een volledige stage kunnen afronden of niet aan de wettelijk verplichten schooluren kunnen voldoen!

Ik hoop dat ik binnenkort een plek vind, waar ik genoeg uitdaging heb, waar ze kijken naar wat ik wel kan, maar ook rekening houden met mijn energie en beperkingen als gevolg van mijn eds. Ik wil mezelf namelijk ook nuttig voelen in deze maatschappij!

En ook de struggles van mijn eigen acceptatie zijn nog steeds aanwezig, maar na het delen van mijn blogs en het praten met lotgenootjes heb ik gemerkt dat ik hier gelukkig niet de enige in ben! Dit is enorm fijn, je niet zo alleen voelen! Nu hopen dat er ook meer begrip komt vanuit mijn behandelteam van het GGZ. 

Tot volgende week,

Ive