De rust vinden – MS Diva
Als ik één ding moeilijk vind, is het de rust vinden en dat was voor mij ook echt een uitdaging. Voor mijn diagnose werkte ik fulltime, had ik een eigen paard en was ik parttime fotograaf. Ik maakte zoveel uren, wat ik me nu niet meer kan voorstellen. Altijd maar in de ratrace, het moeten, vol gas, zwaar over je grenzen gaan en niet wetende dat je slopende ziekte in je lijf heb zitten. Uiteindelijk ben ik zo ver gegaan, dat ik kroop en niet meer kon.
Enkele maanden later, (zomer 2017) kreeg ik mijn diagnose Multiple Sclerose.
"Een nachtmerrie voor iedere fotograaf."
Toen ik na de diagnose, ziek thuis kwam te zitten, wilde ik toch nog iets
ondernemen. Ik was eenmaal een bezig bijtje en wilde gewoon nog iets betekenen in de maatschappij. Ik had een kleine fotostudio gebouwd en maakte portretten van kinderen. Al gauw zat ik weer in de ratrace en deed ik zoveel shoots dat ik weer
van de trap naar beneden viel.
Lees verder onder de foto’s.
Ik had dus nog niets geleerd over mijn grenzen. Ik kreeg een behoorlijk schub en werd geraakt op visueel vlak, een nachtmerrie voor iedere fotograaf. Ik kon toen niet anders dan stoppen met fotografie. Het stoppen ging moeizaam, afscheid nemen van een passie wat zoveel voor mij betekende zorgde voor veel verdriet. Om daar de rust in te vinden, moest ik gaan omdenken. Nu was ik altijd wel probleem oplossend gericht, maar altijd voor anderen, niet voor mezelf. Nu weet ik dat afscheid nemen, van stukjes van jezelf, ook een heel mooi cadeau kan zijn. Een hoofdstuk aan ervaringen, die je op het hoogtepunt afsluit en waarvan je elementen meeneemt in je volgend verhaal.
Het is oké, ik hoef niet bang te zijn, het is een onderdeel van mijn boek en het zal altijd als een rode draad door mijn hoofdstukken lopen.
Door zo om te denken, kreeg ik rust en realiseerde ik mij dat lief voor jezelf zijn zo belangrijk is. Niets is voor eeuwig en we gaan allemaal door verschillende fases, soms met afscheid, zo nu dan met een open einde.
"Rust is daar midden in de storm."
Omdenken heeft mij rust gegeven en ik weet nu dat het oké is om te weten dat ik niet elk aspect in mijn leven kan beheersen en het goede is, dat ik dat ook niet hoef te doen. Want zo gebeuren er onverwachte mooie dingen waarvan je nooit had gedacht dat ze op je pad zouden komen.
Enkele tips die ik je kan meegeven om rust te vinden zijn:
Stop en haal diep adem.
Ga niet door als je aan het kruipen bent, het lichaam geeft het al aan, dus stop waar je mee bezig bent! Haal diep adem, span je lichaam zo hard als je kunt en houdt het een paar seconden vast. Laat dan los en adem uit.
Creëer een rustplek in je huis.
Maak een plek in je huis waar je terug kunt trekken, dit hoeft niet groot te zijn.
Denk aan een fijne stoel met kussens, dekentjes of wellicht een altaar (daarover zal ik meer vertellen in een volgende blog)
Mediteer dagelijks.
Ik heb geleerd dat meditatie niet gaat over je hoofd leegmaken en aan niets denken: het gaat erom te accepteren wie je bent en je niet te laten beheersen door je wilde gedachten. Je hoeft ook niet uren in een yoga houding te gaan zitten. Iedere dag vijf minuten bewust met jezelf in stilte bezig zijn, zittend staan of liggend, is meer dan genoeg.
De rust in jezelf vinden is niet op vakantie gaan, een dagje uit of een avond los gaan. Rust is daar midden in de storm. Rust is in je hart. Omdenken en daar de rust in vinden is, terugtrekken en werken aan jezelf.