Er op uit – Danielle’s chronische avonturen
Sinds lange tijd ging er eindelijk weer eens eropuit. Vanwege mijn operatie en het welbekende virus ging dit lange tijd niet. Ik had afgesproken bij mij in de buurt met twee mensen, die ik nog kende van de Zonnebloem.
Ik moest met de taxi naar de plaats waar wij afgesproken hadden om samen te komen. Alleen met een deeltaxi is dat wat lastiger. De deeltaxi kan een kwartier eerder of later komen. Komt de taxi natuurlijk te vroeg waardoor ik iets te vroeg op de afgesproken plaats ben. Gelukkig was het mooi weer en de zon scheen volop. Wel was het koud, maar ik zat in het zonnetje, wat mij verwarmde. Zo kwam ik de tijd wel door die ik nog te overbruggen had.
Dat vind ik toch wel een nadeel dat je afhankelijk bent van de deeltaxi. Dan mis ik op zo’n moment mijn auto extra erg. Te weten dat ik vroeger auto gereden heb en dat dit door mijn gezondheid nu helaas niet meer mogelijk is. Dan lever je toch wel een stukje van je vrijheid in.
"Het was alleen niet zo rolstoelvriendelijk..."
Na ongeveer twintig minuten gewacht te hebben kwam diegene er al aan. Zij was vanuit haar woonplaats met de aankoppelhandbike gekomen. Dat is voor haar dichterbij dan vanuit mijn woonplaats.
Wij zijn vast naar binnen gegaan. Dat was wat warmer dan buiten wachten. De zon scheen wel uitbundig maar het was maar een graad of vijf en als je stilzit in je rolstoel is dat wel heel erg koud. Nog niet compleet waren wij. We hadden gereserveerd en mochten binnen wachten. Het was alleen niet zo rolstoelvriendelijk: bij binnenkomst moest je een grote zware deur naar je toetrekken en dan nog een glazen deur opendoen. Er kwam iemand aan om te helpen.
Na even gewacht te hebben kwam diegene die nog moest komen en konden we wat te drinken bestellen . Ik vond het niet netjes om al drinken te bestellen terwijl wij nog niet compleet waren. Ik bestelde een thee en de andere bestelden koffie. We namen er ook maar wat te eten bij. Een tosti hawaï. De tosti zag er goed uit alleen wilde twee van de drie hem met maisbrood hebben en het maisbrood was op. Dus werd het witbrood. Daar smaakte het niet minder om.
"Helaas had ik de pecht dat ik nog de hele stad door moest om mensen op te halen."
Als het gezellig is vergeet je de tijd helemaal. Het was al bijna tijd voor mij om terug te gaan, want mijn deeltaxi zou om een bepaalde tijd mij weer komen halen. Ik heb een taxi app op mijn telefoon staan en daar kan ik zien hoe laat de taxi ongeveer arriveert. Ik kon zien dat mijn taxi precies op het afgesproken tijdstip zou arriveren. Het was vanaf het restaurant maar een klein stukje rollen. Dus tien minuten voordat mijn taxi zou arriveren weggegaan. Keurig op de afgesproken tijd arriveerde mijn taxi bij het afspreekpunt. Helaas had ik de pech dat ik nog de hele stad door moest om mensen op te halen. Waar het op de heenreis goed ging en ik rechtstreeks vervoerd werd, was dit nu dus niet het geval. Ik deed er hierdoor een uur over voordat ik thuis was.Dat is dan wel even balen.
Maar het belangrijkste is: ik heb een leuke middag gehad!
Liefs en tot volgende week,
Danielle