Hartsvriendinnen deel 2 – Anja’s gedachten
Als deze blog uitkomt is het twee weken geleden dat ik er samen met Amber in de vriendin stond en ik neem jullie even mee terug naar het moment dat ik de vriendin uit de brievenbus pakte. Toen ik de vriendin eruit haalde was ik helemaal hyper en trots op ons.
Dinsdag 22 maart rijd ik in de middag naar mijn brievenbus wetende dat het de vriendin is waar Amber en ik instaan. Ik verteld die ochtend op mijn werk dat ik in de vriendin zou staan. Als ik thuiskom staat het er inderdaad in. Mijn hart maakt een sprongetje en ik krijg het er warm van. Wat is het een mooi geheel geworden. Bij alle herinneringen komt meteen het beeld van dat moment weer terug.
Voor de mensen die het niet hebben gelezen zal ik hier de onderwerpen waar het over ging even benoemen. Natuurlijk ging het over onze vriendschap. Het ging over mijn documentaire waar Amber ook aan meegewerkt heeft. Het ging over dat we allebei ons inzetten om te laten zien dat leven met een beperking in de maatschappij past. Daarnaast nog een paar fijne mooie herinneringen uit de tijd van vroeger. Kortom, een heel mooi en liefdevol stukje.
Ik ben dankbaar voor de vriendschap. Daarom vond ik de kans om in de vriendin te mogen komen zo bijzonder. Amber en ik hebben beide onze eigen levens, maar is er iets, dan zijn we er altijd voor elkaar en er is altijd wederzijds begrip. Om onze lange vriendschap te vieren hebben we dit gedaan. Ik maakte meteen foto’s van het artikel en plaatste dit meteen op Facebook. De reacties erop waren erg lief allemaal.
Ik ben de Vriendin erg dankbaar voor deze kans.
Lieve Amber,
Ik wil je laten weten dat ik erg trots op je ben en dat we onze vriendschap op deze manier hebben gevierd. Vriendinnen, niet voor even maar voor een heel leven lang. Friends forever!
Liefs van mij