Ga naar de inhoud

Chronisch & Happy

#openheidleidttotbegrip

Menu
  • Home
  • Agenda
  • Nieuwste verhalen
  • Bloggers
    • Anja – Anja’s gedachten
    • Danny – Danny Saat, staat & gaat
    • Eliane – Écht Eliane
    • Esther – Dokter Es
    • Jessica – Happyjess
    • Maxime – Mijn leven met MCTD
    • Nadia – Nanis Mestcellen
    • Naomi – De week van… Naomi
    • Rita – Mijn ‘vriend’ MS & ik
  • Positieve Gastschrijvers NIEUW
    • Positieve Gastschrijvers A t/m M
    • Positieve Gastschrijvers N t/m Z
  • Hé jij, vertel eens even…
    • Renate & Paula
    • Desiree & Marit
    • Maxime & Rita
    • Maria & Stephanie
  • Thema week
    • De foto en zijn verhaal
  • Maandelijkse rubrieken
    • Chronisch in ‘t buitenland
    • Chronisch & Indrukwekkend
    • Identiek & anders
      • Alexía en Andriani – Identiek & Anders
      • Annemarieke & Yira – Identiek en Anders
    • Mijn strijd…
    • Zorg(en) met BEWONDERING
  • Koninklijke Viso
    • Koninklijke Visio
  • YouTube
  • TEAM
  • Chronisch & Happy extra
    • Danielle – Danielle’s chronische avonturen
    • Bart – Gewoon Bart
    • Jolanda – MS Diva
    • René – Mijn leven met Bechterew
    • Ive – Ive-Olution
    • Externe links
    • Media
  • CONTACT
Menu
Nienke

Het verhaal van je leven – Lezen met Nienke

Geplaatst op 4 april 20222 april 2022 door Jessica

Liggend op de bank met dat kleine rotzakje op mijn schouder dat maar blijft roepen dat ik iets moet gaan doen, op moet staan en mezelf nuttig moet maken (mijn innerlijke doordouwer) besluit ik hem voor de eerste keer in mijn leven te negeren. Eens kijken wat er gebeurd. Ik sla mijn boek open en bij de eerste zinnen ben ik al om:

 

Quote: heb je dat gevoel ook weleens? Dat je het leven niet meer leuk vindt? En dat je zoveel ruis om je heen voelt dat je niet meer kunt voelen wie je nu eigenlijk bent en waar je staat in je leven? – het Mongoolse paard, het meisje en de therapeut – Hester Selbeck

Het niet meer leuk vinden gedeelte klopt voor mij niet, maar de rest is zeker van toepassing. Na vier jaar lang geprobeerd te hebben eigen baas te zijn heb ik besloten het los te laten, het maatschappelijk verlangen achter me te laten en voor deze ene zeldzame keer egoïstisch te zijn en te kiezen voor mezelf. De dingen te doen die ik leuk vind en vooral het lezen van boeken, stapels boeken. Net als vroeger.

Een boek verlangt niets van me, neemt me mee op avontuur. En zelfs even weg van de realiteit van het chronisch ziek zijn. Zelfs nu terwijl ik onder een dekentje, groen en geel van de nieuwe medicijnen even baal van alles.

"Op naar Mongolië..."

En terwijl ik lees, begint het buiten te sneeuwen, reusachtige vlokken die zich vermengen met het roze van de bloesem boom in mijn tuin. Bijna sprookjes achtig. Met een glimlach sla ik mijn bladzijde om. Op naar Mongolië, waar het warm is en zelfs de sneeuw me niet kan deren.

 

Quote: Mijn reis ging niet zonder slag of stoot, en ging (vooral) gepaard met angst en onzekerheid. Echter, de positiviteit en kracht van de Mongoolse paarden draag ik nog steeds met me mee. 

‘Ik nodig je uit je te laten inspireren door mijn verhaal: over hoe ik de regie ging nemen over het leven dat ik voor ogen had en concreet handen en voeten ging geven aan mijn dromen.’ – Hester Selbeck

 

Need I say more? 

Liefs Nienke

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste verhalen

  • ADD – Nanis mestcellen
  • Spoons – Chronisch in ‘t buitenland
  • Barry – Positieve Gastschrijvers
  • Het revalidatiecentrum – Danny Saat, staat & gaat
  • Céline over haar dochter Nadia – Zorg(en) met BEWONDERING

Volg ons

logo Chronisch & Happy

Archieven

maart 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
« sep    

Openheid leidt tot begrip

© 2023 Chronisch & Happy | Aangedreven door Minimalist Blog WordPress thema