Kilometervreter – Nanis mestcellen
Kei hard aan jezelf werken en niet opgeven hoe moeilijk je strijd soms ook is heeft echt heel veel positieve kanten en loont zich ook. Sinds ik weet dat ik Ehlers-Danlos heb ben ik begonnen met langzaam trainen. Gezien het eind 2021 helemaal niet zo goed ging heb ik hier niet veel succes mee geboekt voor mijn gevoel, maar zodra 2022 begon kon ik de vruchten plukken van het rustig aan doen en opbouwen in 2021. Ik begon met één keer per twee weken een half uur powerplate en intussen zit ik op één keer per week 45 minuten fietsen en 30-45 minuten powerplate. Ik heb enorme stappen gemaakt de afgelopen drie maanden.
Ortheses
Al mijn vooruitgangen heb ik puur te danken aan al mijn ortheses en ook een beetje aan mijn wilskracht. Zonder ortheses is het voor mij niet mogelijk om goed te staan of überhaupt te lopen en kan ik mijn arm niet goed gebruiken, laat staan mijn handen.
Nog niet alle ortheses zijn klaar en komende maand komen hier nog vier ortheses bij en een paar volledig aangepaste orthopedische schoenen. Deze zijn compleet ontworpen door de orthopedisch schoenmaker, mij en de inspiratie door een bekende mode ontwerper. Kortom: deze schoenen worden echt mega stoer en misschien wel de leukste schoenen die ik ooit heb gehad en dat orthopedisch aangepast aan mijn onmogelijke voeten!
Momenteel heb ik tijdelijke orthopedische schoenen, simpele stukjes stof om mijn voeten die nu al zo onwijs veel steun geven waardoor ik op hele goede dagen in combinatie met mijn knie ortheses kilometers kan wandelen. Mijn doelstelling was om eind december 2022 weer minimaal vijf kilometer te kunnen wandelen MAAR…
We zitten momenteel (op het moment dat ik deze blog maak) in maart en ik heb het gepresteerd om langzaam aan, met wat hulp hier en daar, vijf kilometer te wandelen. Vijf kilometer samen op weg kunnen en kunnen genieten van een gezellige wandeling met Kiyoshi, iets wat ik heel lang heb moeten missen. Niet alleen ik vind dit heel fijn maar ook Kiyoshi geniet ervan dat zijn baasje eindelijk weer grotere stukken mee kan wandelen. De buurt waar ik nu woon is een hele rustige en fijne buurt, niet alleen woon ik heel dicht bij familie en het centrum, maar ook woon ik heel kort in de buurt van een prachtig park met prachtige grote vijvers, grote velden en prachtige boomgardes. De eendjes, ganzen en zelfs zwanen zijn te zien op de verschillende vijvers die er zijn aangelegd (kiyoshi kan zijn geluk niet op en ziet ze stuk voor stuk aan het spit draaien…) en de prachtige bloemen die hier en daar door het gras omhoog komen maken het een prachtige plek om te wandelen.
Helaas kan ik niet iedere dag vijf kilometer wandelen in één keer en moet ik na zo’n wandeling de dagen die volgen iets meer aandacht aan mijzelf geven. Maar langzaam ga ik de goede kant op, ben ik gezegend met ortheses die mij staande houden en kan ik op goede dagen extra veel genieten.
‘Es de zon op mien hoët prikkelt veult ’t esof mien hart danst’
Veel liefs, Nani