Kleine dingen – Gewoon Bart
- Personal trainer – Nanis mestcellen
- Nina – Positieve Gastschrijvers
Om nu meteen mijn eerste echte blog te wijden aan mijn “pretpakket” vind ik niet zo’n binnenkomer. Ik zou sowieso een boek kunnen schrijven over mijn chronische ziekte. Dat boek staat misschien nog op mijn bucketlist… Al heb ik niet echt een bucketlist, want ik leef met de dag. Elke dag is een verassing, hoe ik me voel, hoeveel/en/of ik (enigszins) energie heb en hoe ik die dag kan functioneren. Dat heeft met allerlei factoren te maken. In mijn volgende blogs gaan jullie daar meer over lezen.
Als ik me “goed” voel, wil ik zo weinig mogelijk denken aan mijn “pretpakket” gezien het feit dat ik elke dag al een dagtaak heb om mijn lichaam zo goed mogelijk te laten functioneren en om dus niet te veel lichamelijke klachten te ervaren. Maar zoals in mijn vorige blog al schreef, kijk ik liever naar de dingen die wel goed gaan. Vanwege mijn allergie voor klagen, kijk ik liever wat ik wel kan i.p.v. naar wat (ik) niet kan. Klagen levert mij hoofdzakelijk negatieve energie op en mijn energievoorraad is al niet je van het.
Ik probeer elke dag te genieten van de kleine dingen, bijvoorbeeld van de lach van een kind (neefjes met name), een lekker kopje koffie, lekker eten en vooral… van de natuur en het buiten zijn. Als kind was ik altijd buiten te vinden. Wat wil je als je opgroeit bij een bos dat voor mij als kind supergroot leek. Hutten bouwen, voetballen, opa vervelen (die achter bij ons woonde), bij oma zaterdagmiddagpannenkoeken eten met mijn broer, i.p.v. thuis brood bij mijn ouders. Een onbezorgde mooie tijd met mooie herinneringen.
Helaas krijg ik nu als chronisch zieke niet elke dag de kans om buiten actief te zijn. Als ik fit genoeg ben en energie heb, ben ik buiten te vinden. Daar geniet ik dubbel en dwars van. Ik kan zo genieten van wandelen op mijn eigen tempo, een beetje rondstruinen door het bos en vogels spotten met mijn verrekijker. Daarnaast is fietsen is voor mij een soort van meditatie. Dat doe ik heel graag in de zomer als het zonnetje schijnt. Hierover lees je later nog meer.
Enfin… Waarom vind ik dit allemaal zo leuk. Het geeft me ontspanning. Hoe belangrijk ik dat vind, lees je in mijn volgende blog.