Macht – Happy Jess
Toen ik de allereerste aanvraag deed voor de woningaanpassing, is er nooit een arts bij mij thuis geweest. Sterker nog: er was geen arts die de moeite nam te bellen. En de gemeente, die ging daar gewoon in mee alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik tekende bezwaar aan, welke werd toegekend: er moest een nieuw onderzoek komen. Opnieuw kwam er geen arts, nee, er kwamen twee ambtenaren en hun (ver-)oordeel luidde: ‘mevrouw kan nog lopen, een woningaanpassing is niet nodig.’ Iets van deze strekking stond in de beschikking die ik kreeg. En ik wist niet hoe ik het had want sinds wanneer kan een ambtenaar beoordelen op basis van beeldvorming dat ik geen woningaanpassing nodig heb?
Helaas is dit gedurende de bijna 2,5 jaar dat ik nu in een (energie slurpend) gevecht beland ben meerdere keren voorgekomen, dat een ambtenaar van de gemeente Coevorden op de stoel van de arts gaat zitten. Ik heb het zwart op wit en het maakt me boos.
Terwijl ik een gezellig bloemetje heb gehaald bij een ontzettend leuk nieuw winkeltje bij ons in het dorp, kom ik een aantal mede-dorpsgenoten tegen die graag willen weten hoe het nu gaat ‘want hoe de gemeente met jou omspringt is toch echt te treurig voor woorden’, wat ik beaam. En ik leg uit hoe ze nu tot de conclusie zijn gekomen dat ik wél een woningaanpassing nodig heb maar dat ze wel het verhuisprimaat gaan toepassen. Met andere woorden: ik mag verkassen naar een seniorenwoning waar mijn linnenkast niet naast mijn bed kan staan, waar van een eetkamertafel geen sprake kan zijn, waar ik niet door de voor- en achterdeur kan, er geen ruimte is voor mijn dochters, waar mijn blokhut niet in de tuin kan staan voor mijn beide scootmobielen én waar van een aangepaste keuken geen sprake is.
Ik leg de dames uit dat volgens het Factum rapport, welke er op dwang van de bezwaarschriftencommissie is gekomen, aangeeft wat voor een soort keuken er geplaatst moet worden gezien mijn gezondheidssituatie maar dat de gemeente dit rapport gewoon naast zich neerlegt. Dat ze appels met peren vergelijken want in mijn huidige huis is een bouwbedrijf geweest plus een gespecialiseerd keukenbedrijf en in de seniorenwoning is alleen de woningstichting geweest. En hoe kun je vergelijken als er van gelijkheid geen sprake is?
"Ambtenaren behoren zich aan de wet te houden."
Eén van de zinnen welke het college aan de bezwaarschriftencommissie schreef was: ‘Indien sprake is van een leefeenheid bestaande uit meerder personen, dan is er volgens het college überhaupt geen noodzaak om woningaanpassingen te overwegen of een verhuizing te faciliteren.’ Gelukkig dacht/denkt de bezwaarschriftencommissie daar anders over want ik ben in het gelijk gesteld. Sterker nog? Ik ben beide keren in het gelijk gesteld echter, daar heeft de gemeente schijt aan, dat is een ieder duidelijk.
Nu is het zo dat ze het verhuisprimaat mogen gebruiken echter, dan wel op de juiste manier. En dat is het punt, deze hele procedure houden ze zich al niet aan de regels en doen ze het op hun eigen manier, zoals ik al schreef, wat alleen maar aangeeft dat ze zich niet druk maken om mijn gezondheid en dat ze de wet draaien naar hoe het hun maar uitkomt.
"Ik vraag me af wat hun doel is..."
Ambtenaren behoren zich aan de wet te houden. Net zo goed als jij en ik dat moeten. Staat het stoplicht op rood, dan moeten we stoppen. Zo simpel is het. Althans, zo simpel behoort het te zijn alleen is dat niet zo, kijk alleen al eens naar de toeslagenaffaire… Hooggeplaatste machtspersonen die menen dat ze boven dan wel onder de wet leven. Ik heb er een bloedhekel aan. Al voor het mij overkwam, overigens, maar nu raakt het nog harder want linksom/rechtsom: hier is sprake van machtsmisbruik, in mijn ogen althans.
En weet je wat het ergste is? Het lijkt voor hun een principe kwestie te zijn geworden zo van: ‘ja, maar als we nu toegeven aan haar, dan heeft ze al die tijd gelijk gehad en dan komt dat in de krant en jeetje, dan staan we er gekleurd op’, zoiets. Onvoorstelbaar dat er niet één iemand is die bedenkt dat dit niet langer kan, dat dit ten koste gaat van mijn gezondheid, zoals ook in het Factum rapport staat. Het rapport waar de gemeente vooralsnog gewoon schijt aan heeft.
Ik vraag me af wat hun doel is… Los van het feit dat ze mij in een seniorenwoning willen stoppen waar ik never ever gezamenlijk met mijn kinderen en kleinkinderen aan één tafel zou kunnen eten: wat is het doel. Mij breken? Mij volledig kapot maken? Daar lijkt het wel op. En wat zegt dit dan over hun? En hoe ze denken over mijn gezondheid? En geloven ze echt dat ze met deze vorm van macht wegkomen?
Enniewee, dit alles zegt in ieder geval genoeg over de mensen die daar werkzaam zijn en die zich bemoeit hebben met mijn dossier. En ik zal je eerlijk vertellen: ik zou mezelf niet meer recht in de spiegel kunnen aankijken als ik iemand zo zou behandelen. Maar, ik heb dan ook een hart… Hun zijn alleen maar hard.
Tot over twee weken. Wees lief voor jezelf. X Jess