Opnieuw leren luisteren – Mijn leven met Bechterew
Het afgelopen jaar is een jaar vol veranderingen voor mij geweest. De halve marathon en leven zonder medicatie waren twee grote stappen voor mij. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik opnieuw moet leren luisteren naar mijn lichaam. Met trainen is het iedere keer opnieuw kijken tot hoever ik kan gaan. Momenteel ben ik nog niet helemaal zonder medicatie. Maar het is de bedoeling dat ik maart volgend jaar helemaal afgebouwd ben. Dat is momenteel mijn grootste doel.
STAPJE MINDER
In vergeleken met vorig jaar kan ik nu minder zwaar trainen doordat ik niet de medicatie heb om op terug te vallen. Momenteel is het lichaam op peil houden belangrijker dan het halen van andere grote doelen. Ik neem dit jaar daar dus ook een stapje van terug. Dit jaar laat ik dan ook de halve marathon aan mij voorbij gaan. Omdat door de Bechterew het onderste deel van mijn ruggengraat verkalkt is moet het deel wat niet verkalkt is extra hard werken. Met hardlopen voel ik in het midden van mijn rug nu ook meer pijn.
GEEN STAP TERUG
Ik zie dit absoluut niet als een verlies. Ik heb de halve marathon al een keer volbracht. En daar kijk ik nog steeds met volle trots op terug. Maar ik moet nu wel reëel blijven met wat haalbaar is. Als ik volop was blijven trainen om dit jaar weer een halve marathon te lopen zou ik ook meer medicatie nodig hebben.
NIEUWE BALANS
Sport doe ik nog steeds genoeg. Met 2 tot 3 uur in de week is het voor mij nu belangrijker om het lichaam in vorm en soepel te houden. Bewegen blijft voor iedere reumapatiënt belangrijk. Mits het natuurlijk binnen het haalbare blijft. Met deze nieuwe balans met mijn trainingen, lukt mij dat ook prima. Pijn van de schade die al gedaan is zal altijd blijven. En daar heb ik ook vrede mee. Wat ik de afgelopen drie jaar voor terug heb gekregen is het belangrijkst.
TOEKOMST TOEKOMST
Doelen voor mijn toekomst had ik natuurlijk al. De halve marathon van Valencia is daar één van. Wat qua temperatuur natuurlijk totaal iets anders zal zijn als hardlopen in Nederland. De hoe, wat, wanneer heb ik voor mijzelf al losgelaten. Ik hoef niet alles binnen twee jaar te bereiken. Ik zie vanzelf wel weer wanneer dat op mijn pad komt.
GO WITH THE FLOW
En dat zegt eigenlijk meteen alles. Het pad blijven lopen en zien wanneer je doelen of wensen naar jou toe komen. Voor nu gaat het enorm goed met mij en daar geniet ik van. Ik mag wat schade in gaan halen. Stapje voor stapje krijg ik steeds meer van mijn leven terug. En dat blijf ik ook altijd in mezelf zeggen.
¨Iedere dag gaat het een stukje beter.¨
Voor mij de belangrijkste zin die ik in mijn onderbewustzijn geprogrammeerd heb.