Vrolijk draait Anja van Wijk heen en weer in haar elektrische rolstoel, haar linkerhand telkens van de joystick afhalend en weer terugleggend. Zo noodgedwongen rustig als haar onderlichaam aan de stoel is gebonden, zo energiek is ze met de lichaamsdelen die ze wél kan bewegen. En met haar gezicht. Haar mimiek verandert elke seconde en onderstreept continu alles wat ze zegt.