Zicht op het volgende doel.
at het belangrijk is om doelen te hebben in mijn leven was ik mij al van bewust. Een doel geeft je focus en het geeft je een richting om naartoe te werken. Je bepaalt voor jezelf wat je wilt bereiken. Buiten het bepalen welk doel je wilt behalen is het ook zeer belangrijk een absolute datum te plannen. Voor de halve marathon was dat voor mij duidelijk. In april dit jaar had ik besloten om 18 oktober 2020 de halve marathon te lopen. Maar na het behalen van dat doel moest ik even bij mijzelf
naar binnen gaan met de vraag: ‘’waar ga ik nu voor?’’
Het logische antwoord op de vraag, wat komt er na een halve marathon? Dat is natuurlijk een héle marathon. Dat ik een marathon ooit zou gaan lopen had ik al besloten, maar ik had er nog geen datum aan vastgeplakt. Als je een doel stelt voor ergens in de toekomst dan is de kans aanwezig dat dat ook ergens in de toekomst blijft. En natuurlijk heb ik doelen waar ik nog geen datum voor bepaald heb. Ooit de marathons van London en Valencia lopen is voor mij een droom.
Maar ik zocht een doel waar ik nu al voor kan gaan.
Eerlijk gezegd stond dat doel al klaar voor mij, maar ik was er nog niet klaar voor. Door de Covid was mijn inschrijving voor de halve marathon van 2020 doorgeschoven naar 2021 maar wil ik een jaar werken om hetzelfde trucje nog een keer te doen? Na bijna 2 maanden nadenken heb ik de knoop doorgehakt en besloten mijn registratie om te laten zetten en oktober volgend jaar de hele marathon te lopen. De tijd die ik genomen heb om na te denken was ook echt nodig, 42 Kilometer hardlopen is niet niks.
Ik heb natuurlijk altijd nog mijn gezondheid die niet altijd even prettig meewerkt. Na oktober had ik een aantal weken geen lange afstanden gerend. Deels omdat ik nog moest besluiten voor welk doel ik nu zou gaan en deels omdat het weer niet altijd mee zat. Ik heb een keer gehad dat ik met kou ging rennen en onderweg door een regenbui verrast werd. Dit zorgde er toen voor dat mijn lichaam drie dagen vast zat. Maar een week geleden kreeg ik een ander inzicht.
Die zondag ging ik hardlopen zonder een afstand te bepalen. Zolang het prima voelt, dacht ik, blijf ik lopen en ik zie wel hoe ver dat is. Maar met gemak legde ik die dag 14 kilometer af en ik had het gevoel dat ik nog wel door had kunnen gaan.
De kilometers zitten dus zeker nog in de benen. En nu met nog 10 maanden te gaan
gaat het mij zeker lukken om volgend jaar de hele marathon te lopen. Ik heb weer een duidelijk doel met een duidelijke datum om naar te streven. Met natuurlijk de hoop
dat tegen die tijd er weer evenementen gehouden mogen worden. Want het beeld dat ik in het Olympisch stadion zou mogen finishen zit nu al een tijdje in mijn hoofd.